“Υπέρ δε την νώκρανιν όρη τε καλούμενα αρωάνια και σπήλαιον εστίν εν αυτοίς. Εις τούτο αναφύγειν το σπήλαιον τας θυγατέρας του Προίτου Μανείσας λέγουσιν, ας ο Μελάμπους θυσίας τε απορρήτοις και καθαρμοίς κατήγαγεν εις χωρίον καλούμενον Λουσούς …. και ηκέσατο της μανίας εν Αρτέμιος ιερώ”. (Πάνω από τη Νόκρανη είναι τα Αροάνια όρη – αρχαία ονομασία του Χελμού – στα οποία υπάρχει μια σπηλιά. Εκεί λένε ότι ανέβηκαν και βρήκαν καταφύγιο οι κόρες του Προίτου όταν τρελλάθηκαν, τις οποίες ο Μελάμπους με θυσίες και μυστικούς καθαρμούς, οδήγησε στην πόλη Λουσοί όπου και θεράπευσε την μανία τους στο ιερό της Αρτέμιδος).
Αυτά αναφέρει στα “Αρκαδικά” ο Παυσανίας και είναι η πρώτη γραπτή μαρτυρία για το “Σπήλαιο των Λιμνών”.

)