home Περιοδικό Ιούνιος 1998 (μόνο ηλεκτρονική έκδοση. pdf)

Ιούνιος 1998 (μόνο ηλεκτρονική έκδοση. pdf)

3,00 

+

View Product Information

ΚΑΤΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ

Απομεσήμερο Αυγούστου μερικά χρόνια πριν.
Είμαστε καθισμένοι και λιαζόμαστε έξω από το καταφύγιο ΄΄ΓΙΩΣΟΣ ΑΠΟΣΤΟ­ΛΙΔΗΣ΄΄ στον Όλυμπο, σε υψόμετρο 2760 μέτρων. Για να φτάσει κανείς ως εδώ, στο υψηλότερο καταφύγιο της Ελλάδας, μεσολαβεί μια ανάβαση 5-7 ωρών.
Κάποια στιγμή συμβαίνει μπροστά μας ένα γεγονός καταπληκτικό. Μια τριμελής οικογένεια ξεπροβάλλει από το μονοπάτι του ΄΄Οροπεδίου των Μουσών΄΄ και κατευθύνεται προς το μέρος μας. Το τρίτο μέλος της οικογένειας είναι… ένα κοριτσάκι. Με μάγουλα αναψοκοκκινισμένα και με το μικρό σακκίδιο να βαραίνει στους ώμους του, φτάνει αργά-αργά μπροστά μας. Ξεσπάμε σε αυθόρμητα χειροκρο­τή­ματα. Σαστίζει το κοριτσάκι απ’ την υποδοχή, δεν δείχνει να πολυκατα­λαβαί­νει. Ο θαυμασμός μας μεγαλώνει, όταν μαθαίνουμε την ηλικία του. Είναι μόλις 6 ετών.
-Σκεφθήκαμε πολύ πριν το τολμή­σουμε, μας λέει ο πατέρας της. Επέμε­νε όμως τόσο πολύ, που τελικά της κάναμε το χατήρι.
Το πρωτόγνωρο αυτό γεγονός ήταν για αρκετή ώρα στην συντροφιά το κυρίαρχο θέμα συζήτησης. Και όπως σχεδόν πάντα συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, οι γνώμες διχάστηκαν. Άλλοι συγχαίραν τους γονείς, για την ανατροφή που είχαν δώσει στο παιδί τους. Κι άλλοι πάλι πίστευαν, πως τέτοιες επιδόσεις παιδικές ήταν υπερβολές και ακρότητες.
Σ’ ένα όμως σημείο όλοι συμφωνήσαν: “αυτοί οι πρωταθλητές, στους στίβους ή στο πνεύμα, που όλοι μας θαυμά­ζουμε, δεν δημιουργούνται μέσα από συν­θή­­κες συμβατικές και συνη­θισμένες”.
Θυμήθηκα αυτό το γεγονός, με αφορμή μια πρόσκληση που λάβαμε-και ανταποκριθήκαμε- από το 2ο Λύκειο Καλαμαριάς, εδώ στη Θεσσαλονίκη:
΄΄Θα ‘ναι τιμή για τους καθηγητές και την  Περιβαλλοντική Ομάδα του Λυκεί­ου, αν το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ συμ­μετάσ­χει στην εκδήλωσή μας με θέμα τον ΌΛΥΜΠΟ. Ένα βασικό κίνητρο άλλωστε γι αυτή την εργασία απετέ­λεσε το αφιέρωμα για τον Όλυμπο του περιοδικού σας΄΄.
Η τιμή, αγαπητοί φίλοι, ήταν όλη δική μας. Και πως να μην νοιώθεις τιμή και χαρά, όταν την ξενάγησή σου στο θεϊκό βουνό, αναλαμβάνει μια ομάδα 15χρο­νων  ερευνητών; Με την καθοδήγηση των φωτισμένων καθηγητών τους ξεκίνησαν τον περσινό Οκτώβρη μια πολύμηνη προσπάθεια. Ανέβηκαν με τα πρώτα χιόνια στον Όλυμπο και κατέ­γραψαν τις εμπειρίες τους.
Με μεθοδικότητα, ενθουσιασμό και ευαισθησία συνέλεξαν στοιχεία, πήραν συνεντεύξεις, εντόπισαν προβλήματα. Και τώρα μπροστά μας, με μια πληρό­τητα μοναδική, παρουσίασαν τα απο­τελέσματα της δουλειάς τους.
Όταν άναψαν τα φώτα και σίγησαν τα χειροκροτήματα, μαθητές, γονείς, κα­θη­­γητές και προσκεκλημένοι αισθανθή­καμε πιο αισιόδοξοι, πιο περήφανοι.

SKU: ΤΕΥΧΟΣ-09 Category:

ΚΑΤΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ

Απομεσήμερο Αυγούστου μερικά χρόνια πριν.
Είμαστε καθισμένοι και λιαζόμαστε έξω από το καταφύγιο ΄΄ΓΙΩΣΟΣ ΑΠΟΣΤΟ­ΛΙΔΗΣ΄΄ στον Όλυμπο, σε υψόμετρο 2760 μέτρων. Για να φτάσει κανείς ως εδώ, στο υψηλότερο καταφύγιο της Ελλάδας, μεσολαβεί μια ανάβαση 5-7 ωρών.
Κάποια στιγμή συμβαίνει μπροστά μας ένα γεγονός καταπληκτικό. Μια τριμελής οικογένεια ξεπροβάλλει από το μονοπάτι του ΄΄Οροπεδίου των Μουσών΄΄ και κατευθύνεται προς το μέρος μας. Το τρίτο μέλος της οικογένειας είναι… ένα κοριτσάκι. Με μάγουλα αναψοκοκκινισμένα και με το μικρό σακκίδιο να βαραίνει στους ώμους του, φτάνει αργά-αργά μπροστά μας. Ξεσπάμε σε αυθόρμητα χειροκρο­τή­ματα. Σαστίζει το κοριτσάκι απ’ την υποδοχή, δεν δείχνει να πολυκατα­λαβαί­νει. Ο θαυμασμός μας μεγαλώνει, όταν μαθαίνουμε την ηλικία του. Είναι μόλις 6 ετών.
-Σκεφθήκαμε πολύ πριν το τολμή­σουμε, μας λέει ο πατέρας της. Επέμε­νε όμως τόσο πολύ, που τελικά της κάναμε το χατήρι.
Το πρωτόγνωρο αυτό γεγονός ήταν για αρκετή ώρα στην συντροφιά το κυρίαρχο θέμα συζήτησης. Και όπως σχεδόν πάντα συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, οι γνώμες διχάστηκαν. Άλλοι συγχαίραν τους γονείς, για την ανατροφή που είχαν δώσει στο παιδί τους. Κι άλλοι πάλι πίστευαν, πως τέτοιες επιδόσεις παιδικές ήταν υπερβολές και ακρότητες.
Σ’ ένα όμως σημείο όλοι συμφωνήσαν: “αυτοί οι πρωταθλητές, στους στίβους ή στο πνεύμα, που όλοι μας θαυμά­ζουμε, δεν δημιουργούνται μέσα από συν­θή­­κες συμβατικές και συνη­θισμένες”.
Θυμήθηκα αυτό το γεγονός, με αφορμή μια πρόσκληση που λάβαμε-και ανταποκριθήκαμε- από το 2ο Λύκειο Καλαμαριάς, εδώ στη Θεσσαλονίκη:
΄΄Θα ‘ναι τιμή για τους καθηγητές και την  Περιβαλλοντική Ομάδα του Λυκεί­ου, αν το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ συμ­μετάσ­χει στην εκδήλωσή μας με θέμα τον ΌΛΥΜΠΟ. Ένα βασικό κίνητρο άλλωστε γι αυτή την εργασία απετέ­λεσε το αφιέρωμα για τον Όλυμπο του περιοδικού σας΄΄.
Η τιμή, αγαπητοί φίλοι, ήταν όλη δική μας. Και πως να μην νοιώθεις τιμή και χαρά, όταν την ξενάγησή σου στο θεϊκό βουνό, αναλαμβάνει μια ομάδα 15χρο­νων  ερευνητών; Με την καθοδήγηση των φωτισμένων καθηγητών τους ξεκίνησαν τον περσινό Οκτώβρη μια πολύμηνη προσπάθεια. Ανέβηκαν με τα πρώτα χιόνια στον Όλυμπο και κατέ­γραψαν τις εμπειρίες τους.
Με μεθοδικότητα, ενθουσιασμό και ευαισθησία συνέλεξαν στοιχεία, πήραν συνεντεύξεις, εντόπισαν προβλήματα. Και τώρα μπροστά μας, με μια πληρό­τητα μοναδική, παρουσίασαν τα απο­τελέσματα της δουλειάς τους.
Όταν άναψαν τα φώτα και σίγησαν τα χειροκροτήματα, μαθητές, γονείς, κα­θη­­γητές και προσκεκλημένοι αισθανθή­καμε πιο αισιόδοξοι, πιο περήφανοι.

Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Close Καλάθι Αγορών
Close
Close
Categories
Newsletter

Newsletter

Κάνε εγγραφή δωρεάν για να λαμβάνεις τα προγράμματα των εκδρομών και τα άρθρα μας για νέους προορισμούς.

Please wait...

Σας ευχαριστούμε για την εγγραφή!