home Περιοδικό Ιανουάριος 2010
View Product Information

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αγαπητοί μου φίλοι,

Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία που να εμφανίζουν το ποσοστό του πληθυσμού διαφόρων Ευρωπαϊκών ή άλλων χωρών, που συνηθίζει να πεζοπορεί ή να ορειβατεί. Ούτε φυσικά γνωρίζω αν υπάρχουν στοιχεία για το αντίστοιχο ποσοστό του Ελληνικού πληθυσμού, που του αρέσει να περπατάει. Είμαι όμως βέβαιος, πως οποιαδήποτε σύγκριση με άλλες χώρες, θα απέβαινε συντριπτική εις βάρος μας. Γιατί, απλούστατα, ο Έλληνας δεν περπατάει (κατά σύμπτωση, βέβαια, ούτε διαβάζει). Είναι μια διαπίστωση, που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
Πέραν της διαπίστωσης, ωστόσο, μεγαλύτερη πρακτική αξία έχουν οι αιτίες αυτής της «εθνικής οκνηρίας» και οι πιθανές θεραπείες της.
Ας προσπαθήσουμε ν’ ανιχνεύσουμε κάποιες, πολύ συνοπτικά.
Πιστεύω πως ευθύνεται –αρχικά- το μοντέλο ζωής του Νεοέλληνα, που εννοεί να χρησιμοποιεί, ακόμη και για τις μικρότερες μετακινήσεις του, αυτοκίνητο. Είναι ακόμη η έλλειψη ή πλήρης ανυπαρξία πεζοδρόμων. Ξέρουμε όλοι πόσο φτωχές δυνατότητες έχουμε για έναν αξιοπρεπή και ακίνδυνο περίπατο σε μια Ελληνική πόλη.
Η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη στη φύση αλλά και πάλι με πολλές ελείψεις και παραλείψεις, κυριότερες από τις οποίες είναι η αξιόπιστη σήμανση, η σωστή διάνοιξη και συντήρηση των μονοπατιών.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλες αιτίες, μεγαλύτερης ή μικρότερης σημασίας. Το ερώτημα όμως είναι, τι κάνουμε. Ως πότε θα εξακολουθούμε να είμαστε μαλθακοί ως πληθυσμός.
Ας ξεκινήσουμε από την νεολαία και την πολιτεία. Η αγάπη προς τη φύση – και συνακόλουθα το περπάτημα – αρχίζει από την παιδική ηλικία. Τι καλύτερο για τα παιδιά του Δημοτικού να συμμετέχουν σε τακτά διαστήματα σε ειδικά σχεδιασμένες πεζοπορικές – φυσιολατρικές εκδρομές. Συνοδός θα μπορούσε να είναι ο Καθηγητής Φυσικής Αγωγής ή – ακόμα προτιμότερο – κάποιος πτυχιούχος Οδηγός Βουνού.
Φαντασθείτε πως θα επέστρεφαν τα παιδιά από μια ολοήμερη εκδρομή στη φύση!
Η ευαισθησία της πολιτείας θα έπρεπε να εκδηλωθεί με την δημιουργία πεζοδρόμων και την αξιοποίηση των πολλών εκατοντάδων πεζοπορικών και ορειβατικών μονοπατιών, στην ενδοχώρα και στα νησιά. Μπορεί να αντιληφθεί κανείς ποιες θα ήταν οι θετικές επιπτώσεις στον ποιοτικό εισαγόμενο τουρισμό;
Θα μπορούσαμε να σκεφθούμε ακόμη την δραστηριοποίηση ορειβατικών συλλόγων, φορέων, σωματείων και εκατοντάδων πολυπληθών οργανώσεων που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Η κοινή δράση πάντα παράγει αποτελέσματα
Ο Όμιλος των ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ, που δημιούργησε πρόσφατα το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ, μπορεί ήδη να περηφανεύεται στη σύντομη μέχρι τώρα διαδρομή του, ότι έχει πραγματοποιήσει πεζοπορικές διαδρομές σε μερικά από τα συναρπαστικότερα τοπία της Ελλάδας.
Και μάλιστα με συμμετοχή μιας πολύ ευρείας ηλικιακής γκάμας πεζοπόρων.
Δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στον Όμιλό μας, αγαπητοί φίλοι, για να ζήσετε μαζί μας υπέροχες στιγμές.

Οι συνεργάτες μου κι εγώ σας ευχόμαστε μια όσο το δυνατόν πιο Καλή Χρονιά.

SKU: ΤΕΥΧΟΣ-73 Category:

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αγαπητοί μου φίλοι,

Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία που να εμφανίζουν το ποσοστό του πληθυσμού διαφόρων Ευρωπαϊκών ή άλλων χωρών, που συνηθίζει να πεζοπορεί ή να ορειβατεί. Ούτε φυσικά γνωρίζω αν υπάρχουν στοιχεία για το αντίστοιχο ποσοστό του Ελληνικού πληθυσμού, που του αρέσει να περπατάει. Είμαι όμως βέβαιος, πως οποιαδήποτε σύγκριση με άλλες χώρες, θα απέβαινε συντριπτική εις βάρος μας. Γιατί, απλούστατα, ο Έλληνας δεν περπατάει (κατά σύμπτωση, βέβαια, ούτε διαβάζει). Είναι μια διαπίστωση, που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
Πέραν της διαπίστωσης, ωστόσο, μεγαλύτερη πρακτική αξία έχουν οι αιτίες αυτής της «εθνικής οκνηρίας» και οι πιθανές θεραπείες της.
Ας προσπαθήσουμε ν’ ανιχνεύσουμε κάποιες, πολύ συνοπτικά.
Πιστεύω πως ευθύνεται –αρχικά- το μοντέλο ζωής του Νεοέλληνα, που εννοεί να χρησιμοποιεί, ακόμη και για τις μικρότερες μετακινήσεις του, αυτοκίνητο. Είναι ακόμη η έλλειψη ή πλήρης ανυπαρξία πεζοδρόμων. Ξέρουμε όλοι πόσο φτωχές δυνατότητες έχουμε για έναν αξιοπρεπή και ακίνδυνο περίπατο σε μια Ελληνική πόλη.
Η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη στη φύση αλλά και πάλι με πολλές ελείψεις και παραλείψεις, κυριότερες από τις οποίες είναι η αξιόπιστη σήμανση, η σωστή διάνοιξη και συντήρηση των μονοπατιών.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλες αιτίες, μεγαλύτερης ή μικρότερης σημασίας. Το ερώτημα όμως είναι, τι κάνουμε. Ως πότε θα εξακολουθούμε να είμαστε μαλθακοί ως πληθυσμός.
Ας ξεκινήσουμε από την νεολαία και την πολιτεία. Η αγάπη προς τη φύση – και συνακόλουθα το περπάτημα – αρχίζει από την παιδική ηλικία. Τι καλύτερο για τα παιδιά του Δημοτικού να συμμετέχουν σε τακτά διαστήματα σε ειδικά σχεδιασμένες πεζοπορικές – φυσιολατρικές εκδρομές. Συνοδός θα μπορούσε να είναι ο Καθηγητής Φυσικής Αγωγής ή – ακόμα προτιμότερο – κάποιος πτυχιούχος Οδηγός Βουνού.
Φαντασθείτε πως θα επέστρεφαν τα παιδιά από μια ολοήμερη εκδρομή στη φύση!
Η ευαισθησία της πολιτείας θα έπρεπε να εκδηλωθεί με την δημιουργία πεζοδρόμων και την αξιοποίηση των πολλών εκατοντάδων πεζοπορικών και ορειβατικών μονοπατιών, στην ενδοχώρα και στα νησιά. Μπορεί να αντιληφθεί κανείς ποιες θα ήταν οι θετικές επιπτώσεις στον ποιοτικό εισαγόμενο τουρισμό;
Θα μπορούσαμε να σκεφθούμε ακόμη την δραστηριοποίηση ορειβατικών συλλόγων, φορέων, σωματείων και εκατοντάδων πολυπληθών οργανώσεων που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Η κοινή δράση πάντα παράγει αποτελέσματα
Ο Όμιλος των ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ, που δημιούργησε πρόσφατα το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ, μπορεί ήδη να περηφανεύεται στη σύντομη μέχρι τώρα διαδρομή του, ότι έχει πραγματοποιήσει πεζοπορικές διαδρομές σε μερικά από τα συναρπαστικότερα τοπία της Ελλάδας.
Και μάλιστα με συμμετοχή μιας πολύ ευρείας ηλικιακής γκάμας πεζοπόρων.
Δεν έχετε παρά να εγγραφείτε στον Όμιλό μας, αγαπητοί φίλοι, για να ζήσετε μαζί μας υπέροχες στιγμές.

Οι συνεργάτες μου κι εγώ σας ευχόμαστε μια όσο το δυνατόν πιο Καλή Χρονιά.

Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Close Καλάθι Αγορών
Close
Close
Categories
Newsletter

Newsletter

Κάνε εγγραφή για να λαμβάνεις τα προγράμματα των εκδρομών μας και δωρεάν τα άρθρα μας για νέους προορισμούς.

Please wait...

Σας ευχαριστούμε για την εγγραφή!