Ουρανός, θάλασσα, ορίζοντας, άνεμος, ακτογραμμή και όλων των ειδών οι καιρικές συνθήκες, σκέψεις αλλά και συναισθήματα. Αυτά ήταν τα βασικά συστατικά του περίπλου της Εύβοιας με το μαγικό πλωτό μέσο, που ονομάζεται καγιάκ.

Ουρανός, θάλασσα, ορίζοντας, άνεμος, ακτογραμμή και όλων των ειδών οι καιρικές συνθήκες, σκέψεις αλλά και συναισθήματα. Αυτά ήταν τα βασικά συστατικά του περίπλου της Εύβοιας με το μαγικό πλωτό μέσο που είναι το καγιάκ.
Όταν γνώρισα το θαλάσσιο καγιάκ, προερχόμενος από την, σε επίπεδο πρωταθλητισμού, ενασχόληση με την κωπηλασία, ένιωσα μέσα μου κάτι διαφορετικό, πλήρες και συνολικό για τα δεδομένα μου. Ήδη, μετά από τις πρώτες μου βόλτες και τη μοναδική αίσθηση του να επιπλέεις με αυτό, γρήγορα συνειδητοποίησα ότι αποτελεί μια κατ’ εξοχήν ομαδική δραστηριότητα, κατάλληλη για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, που έχει να προσφέρει στιγμές χαράς και ευχάριστες αναμνήσεις.
Παράλληλα όμως δεν μπόρεσα να μείνω αδιάφορος μπροστά σε κατορθώματα Ελλήνων και ξένων σε μοναχικές αποστολές, που ξεπερνούσαν τη μέχρι τότε φαντασία μου για τα ανθρώπινα όρια και δυνατότητες. Τα πλέον εντυπωσιακά επιτεύγματα είναι ίσως οι ακραίες αποστολές της Freya Hoffmeister που πραγματοποίησε, μεταξύ άλλων, τον περίπλου της Αυστραλίας πριν υλοποιήσει τον, ασύλληπτο για τα ανθρώπινα δεδομένα, μοναχικό περίπλου της Λατινικής Αμερικής. Αυτό αποτέλεσε για μένα μεγάλη πρόκληση και το έναυσμα ουσιαστικά για να πάρω την απόφαση για το πρώτο σόλο ταξίδι μου με καγιάκ.
Κριτήρια και Προετοιμασίες
Η χώρα μας αποτελεί παράδεισο για την συγκεκριμένη δραστηριότητα καθώς έχει να προσφέρει χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής μοναδικής ομορφιάς ενώ οι καιρικές συνθήκες επιτρέπουν την ενασχόληση με το καγιάκ, καθ’όλη τη διάρκεια του έτους.
Η Εύβοια, γνωστή για την ομορφιά της, μου κίνησε από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον. Διαθέτει γεωμορφολογικά πολύ ενδιαφέρουσα ακτογραμμή και λόγω του προσανατολισμού και της έκτασής της παρουσιάζει έντονη διαφοροποίηση του φυσικού τοπίου, καθώς το βόρειο τμήμα της είναι κατάφυτο, θυμίζοντας έντονα τις Σποράδες, ενώ το νότιο παραπέμπει σε κυκλαδίτικα τοπία. Έχοντας μέχρι τότε επισκεφθεί πολύ λίγα μέρη της, θεώρησα το ταξίδι με καγιάκ που σχεδίαζα καλή ευκαιρία για να γνωρίσω, παράλληλα, περισσότερα για αυτήν και την ιστορία της.
Με το τέλος λοιπόν της καλοκαιρινής περιόδου και των σχετικών επαγγελματικών μου υποχρεώσεων, η επιθυμία μετατρεπόταν σταδιακά σε στόχο. Το ταξίδι ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Οκτώβρη, αφού είχε προηγηθεί λεπτομερής και αναλυτικός σχεδιασμός καθώς και επεξεργασία δεδομένων για αποτελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολιών που πιθανόν να προέκυπταν, οι οποίες σε τελική ανάλυση συνιστούσαν την όλη πρόκληση.
Ξεκίνησα λοιπόν, γεμάτος αισιοδοξία και όρεξη, από την πρωτεύουσα του Ευβοϊκού, όπου με είχαν μεταφέρει μαζί με τον εξοπλισμό μου οι καλοί μου φίλοι Δήμητρα Κλαουδάτου και Δημήτρης Τιτόπουλος, που θα παρακολουθούσαν την καθημερινή μου πρόοδο. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα μαγευτικό ταξίδι μήκους 530 χιλιομέτρων (286 μιλίων) και διάρκειας δεκαέξι ημερών. Κάθε μέρα ήταν ξεχωριστή, καθώς μου προσέφερε νέες εμπειρίες ενώ παρά τις πολλές δυσκολίες, μόλις τελείωνε γεννιόταν η προσμονή για την επόμενη.
Η μαγική ιδιαιτερότητα του καγιάκ θαλάσσης
Η μπονάτσα ευνοεί τους χαλαρούς ρεμβασμούς στην απεραντοσύνη και την ανείπωτη ομορφιά του τοπίου. Υπήρξαν συναντήσεις με δελφίνια στον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, με φώκιες μέσα και έξω από σπηλιές στην ανατολική Εύβοια, με κοπάδια μπλε τόνων στο Νότιο Ευβοϊκό που στροβιλίζονταν στον αέρα κυνηγώντας το θήραμά τους και με μεγάλες θαλάσσιες χελώνες που εμφανίζονταν εντελώς ξαφνικά από το πουθενά, σαν έκπληξη – ανταμοιβή για την πολύωρη κοπιαστική κωπηλασία. Όλα αυτά συνέβαλαν σε κάτι που κατέληγε να συνιστά ένα, ιδιαίτερα αποκαλυπτικό, είδος έκστασης.
Αμέτρητες σπηλιές, άλλες μικρές και άλλες απρόσμενα μεγάλες, κρυμμένες κάτω από κάθετα βράχια ή ορατές από μακριά, μου προκαλούσαν την επιθυμία να εξερευνήσω όσες περισσότερες από αυτές μπορούσα, αλλά και να φωτογραφήσω τον άγνωστο εσωτερικό τους κόσμο. Πανέμορφες παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά, ερημικές και μη, αποτελούσαν το καθημερινό μου καταφύγιο, όταν στο τέλος της ημέρας αναζητούσα ένα μέρος να στήσω το αντίσκηνό μου και να εξασκήσω τις ικανότητές μου στην μαγειρική, αφού τα σύγχρονα θαλάσσια καγιάκ προσφέρουν επαρκείς αποθηκευτικούς χώρους για αυτονομία σε φαγητό και νερό.
Οι μεταβολές του καιρού, ωστόσο, αποτελούν πάντοτε κεντρικό θέμα στα ταξίδια με καγιάκ θαλάσσης και το δικό μου δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Άνεμοι στο κατώφλι της θύελλας, καταρρακτώδεις, συνεχείς βροχοπτώσεις, το ανεπανάληπτο πέρασμα στο Κάβο Ντόρο και η ηλεκτρική δραστηριότητα από τη φοβερή καταιγίδα που μαίνονταν στην Νότια Εύβοια για τρεις συνεχείς ημέρες στα τέλη Οκτώβρη, είναι κάποιες από τις στιγμές που έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη μου, όπως τις βίωσα ταξιδεύοντας με το καγιάκ.
Η θάλασσα είναι κάθε φορά διαφορετική, αλλάζει απρόβλεπτα διαθέσεις, κάνει τα δικά της καπρίτσια, χωρίς να ζητά την γνώμη αυτών που επιλέγουν να κινηθούν αυθαίρετα σε κάποιο λιλιπούτειο κομμάτι της. Καταλαβαίνω ότι πλησιάζω ξανά σε αυτήν την ξεχωριστή κατάσταση συνείδησης που ανακύπτει κατά την διάρκεια των πολυήμερων κωπηλατικών εξορμήσεων, όταν αρχίζω να αφήνω για τα καλά πίσω μου την συνηθισμένη σπουδή της καθημερινότητας. Για το προσωπικό μου σύστημα αξιών, φαίνεται ότι η κωπηλασία με μεταφέρει όλο και πιο κοντά στην εσωτερική γαλήνη και πληρότητα που αναζητώ. Έχοντας στο μυαλό μου τέτοιου είδους σκέψεις, ξεκουράζω το ταλαιπωρημένο αλλά απόλυτα ικανοποιημένο σώμα μου για την «μάχη» της επόμενης ημέρας. Ακολουθεί η καθιερωμένη, προκαθορισμένη συνομιλία με τους Δήμητρα και Δημήτρη που αποτελούν και τον σύνδεσμό μου με τον έξω, «κανονικό» κόσμο όπου πρόκειται να επιστρέψω σύντομα.
Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στους ανθρώπους που γνώρισα καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μου και ιδίως τους φίλους που απέκτησα στην Κάρυστο κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί. Η φιλοξενία τους και το ενδιαφέρον που έδειξαν για το εγχείρημά μου με εξέπληξαν ευχάριστα. Άνθρωποι δημιουργικοί, με βαθιά αγάπη για τον τόπο τους και την ιστορία του.
Παρότι έχει περάσει αρκετός καιρός από τις περιπετειώδεις εκείνες κωπηλατικές ημέρες, η ανάμνηση του γύρου της Εύβοιας παραμένει πανίσχυρη, όπως αρμόζει σε μια εμπειρία ζωής που ανυπομονώ να επαναλάβω με την πρώτη ευκαιρία. Η φαντασίωση και τα σχέδια για το επόμενο ταξίδι με καγιάκ βρίσκονται ήδη σε πλήρη εξέλιξη.
ΒΟΧ
INFO
Ο Μανώλης Λουδάρος δραστηριοποιείται στον τομέα του τουρισμού στην όμορφη Ανάφη. Με αφετηρία το “Apollon Village Hotel” διοργανώνει μονοήμερες εξορμήσεις στην Ανάφη και πολυήμερα ταξίδια στις Κυκλάδες, Πελοπόννησο και Εύβοια.
Υπήρξε, για πολλά χρόνια, αθλητής της κωπηλασίας στον Όμιλο Ερετών ενώ έχει λάβει μέρος σε ορειβατικές αποστολές σε Ευρώπη και Ασία, όντας ενεργό μέλος του Ε.Ο.Σ Αθηνών.
Είναι πιστοποιημένος, σύμφωνα με την Βρετανική Ομοσπονδία Καγιάκ, συνοδός BCU 4 Star Leader Sea, εκπαιδευτής ΒCU Level 2 Coach ενώ συμμετέχει, σε ετήσια βάση, σε σεμινάρια στην Αγγλία που αφορούν θέματα ασφαλείας και διαχείρισης ομάδας.
Περισσότερες πληροφορίες: www.oceanuskayaking.gr και www.apollonvillagehotel.com
Facebook: Oceanus-Sea kayaking Anafi και Apollon Village Hotel
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6980701092