home Άρθρα Περιήγηση στη Δρακόλιμνη – Κορυφή Σμόλικα
Περιήγηση στη Δρακόλιμνη – Κορυφή Σμόλικα

Με υψόμετρο 2.637 μέτρων, δικαιούται τον τίτλο του δεύτερου ψηλότερου, μετά τον Όλυμπο, ελληνικού βουνού. Είναι ο φημισμένος Σμόλικας, που ατενίζει απέναντί του, με κάποια υπεροψία είναι αλήθεια, την ελαφρά χαμηλότερή του Τύμφη. Και βέβαια, αυτή η υπεροχή του δεν θα του επέτρεπε να μην έχει κι αυτός τη δική του Δρακόλιμνη, όπως η Τύμφη, Και μάλιστα, 200 μέτρα υψηλότερη, στα 2.160 μέτρα. Σε αντιστάθμισμα, η Δρακόλιμνη της Τύμφης είναι αρκετά μεγαλύτερη. Η πυραμιδοειδής κορυφή του Σμόλικα, πάνω από την Δρακόλιμνη, είναι πρόκληση για κάθε ορειβάτη. Μια ανάβαση  απότομη και τραχειά, που αποζημιώνει όμως με το υπερθέαμα που χαρίζει σ’ όλο τον ορίζοντα.

Κείμενο: Θεόφιλος Μπασγιουράκης
Φωτογραφίες: Άννα Καλαϊτζή
Περιήγηση στη Δρακόλιμνη – Κορυφή Σμόλικα
Κατηγορίες: Δραστηριότητες
Προορισμοί: ΗΠΕΙΡΟΣ, Ιωάννινα

Τον Σμόλικα τον ατένιζα ανέκαθεν με δέος. Η απότομη κλίση της πυραμίδας του φάνταζε στα μάτια μου σαν ένας ατελείωτος γολγοθάς. Που, κάθε φορά, με ανάγκαζε να εφευρίσκω διάφορα προσχήματα και να αναβάλλω διαρκώς μια αναμέτρηση μαζί του.

Έτσι είχαν λοιπόν τα πράγματα με τον Σμόλικα, ως τις μέρες της Παναγίας , που βρεθήκαμε στα Άρματα. Παρ’  όλο που ήταν αθέατη η κορυφή του απ’ το χωριό, νιώθαμε ότι βρισκόμασταν στο μαγνητικό πεδίο, στην σφαίρα επιρροής του μεγάλου βουνού. Και δεν ήταν λίγες οι συζητήσεις μας με τους ντόπιους, που στρέφονταν γύρω από τον Σμόλικα, την Δρακόλιμνη, τα μονοπάτια του, την ανελέητη ανηφοριά της κορυφής του. Αυτές όλες οι συζητήσεις προκάλεσαν το ενδιαφέρον της Αθηνάς και την επιθυμία ν ΄ ανεβεί ως τη Δρακόλιμνη και να ξαναδεί- μετά την Δρακόλιμνη της Τύμφης – τους αμφίβιους κατοίκους της,  τα χαριτωμένα τριτωνάκια. Μιας και είχε δημιουργηθεί , λοιπόν, το κατάλληλο κλίμα, παραμερίστηκαν και οι τελευταίες επιφυλάξεις κι αποφασίσαμε, την δεύτερη μέρα της Παναγίας, να πάρουμε τις ανηφοριές για το πανύψηλο βουνό.

Τι γνωρίζουμε όμως για τον Σμόλικα ; Σύμφωνα με τον Νίκο Νέζη (1), ο Σμόλικας είναι μεγάλο ορεινό συγκρότημα στο βόρειο τμήμα του Νομού Ιωαννίνων και στην δυτική πλευρά των Νομών Καστοριάς και Γρεβενών. Αποτελεί τμήμα του οροσυμπλέγματος της βόρειας Πίνδου. Έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 και έχει χαρακτηρισθεί  ως σημαντική περιοχή για τα πουλιά. Τα πετρώματά του είναι κυρίως  οφιόλιθοι και φλύσχης.

Πιο κάτω ο Νέζης, με την γνωστή του προσήλωση στην λεπτομέρεια και ακρίβεια, απαριθμεί με αλφαβητική σειρά όλες τις κύριες κορυφές του συγκροτήματος, με τις παλιές τοπικές αλλά και νεότερές τους ονομασίες. Έκπληκτοι διαπιστώνουμε ,ότι πάνω από τα 2.000 μέτρα αναφέρονται 14 κορυφές ,ενώ σε υψόμετρα από τα 1.000 ως τα 2.000 μέτρα καταγράφονται συνολικά 48 κορυφές! Για την ψηλότερη κορυφή του Σμόλικα αναφέρει και τις παλιές ονομασίες : Σμόλιγκας ή Σμόλιγγας ,καθώς και την παλιά ορειβατική ονομασία Γέρος. Το υψόμετρο της κορυφής το χαμηλώνει κατά 6 μέτρα, αφού το γνωστό μέχρι σήμερα υψόμετρο των 2.637 μέτρων έχει υπολογιστεί με τις νέες μετρήσεις στα 2.631 μέτρα. Εκτός από την γνωστή «Δρακόλιμνη του Σμόλικα», που βρίσκεται στα 2.160 μέτρα, δυτικά της ψηλότερης κορυφής, υπάρχει και μια ακόμη λίμνη, σε υψόμετρο 2.170 μέτρων. Είναι η λίμνη της Μόσιας, ανατολικά της ομώνυμης κορυφής, που με υψόμετρο 2.600 μέτρων είναι η δεύτερη ψηλότερη του βουνού.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι ποικίλες προσβάσεις, οι πολλές και διαφορετικές διαδρομές ως την κορυφή. Παρατηρώντας τον λεπτομερή ορειβατικό χάρτη της Ανάβασης (2), μπορούμε να επισημάνουμε τουλάχιστον 7 σηματοδοτημένα μονοπάτια ως την κύρια και τις γειτονικές υψηλές κορυφές. Για τους λάτρεις της ορεινής πεζοπορίας το σύμπλεγμα του Σμόλικα μοιάζει να είναι ένα από τα ιδανικότερα πεδία μεγάλων διαδρομών στα αλπικά υψίπεδα των ελληνικών βουνών.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΚΟΛΙΜΝΗ

Νωρίς το πρωί της 16ης Αυγούστου ξεκινάμε από τα Άρματα με κατεύθυνση προς Πάδες. Στην δυτική έξοδο των Πάδων βρίσκουμε τις σημάνσεις και την αφετηρία του δασικού δρόμου που κατευθύνεται βόρεια προς τα υψίπεδα του Σμόλικα (3). Κυρίαρχο είδος στο δάσος είναι τα Μαυρόπευκα (Pinus nigra), με τους χαρακτηριστικούς ευθυτενείς κορμούς. Κάποια δέντρα ξεχωρίζουν ανάμεσα στα υπόλοιπα με το εντυπωσιακό ύψος, την πολυπλοκότητα των κλαδιών και τις κολοσσιαίες διαστάσεις των κορμών.

Ωστόσο το Μαυρόπευκο δεν είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης τούτης της δασικής διαδρομής. Αντίπαλο δέος αποτελεί άλλο ένα δέντρο απολύτως ξεχωριστό. Είναι η Λευκόδερμη Πεύκη, το περίφημο «Ρόμπολο» (Pinus heldreichii). Είναι το δέντρο,  που από τα μεγάλα υψόμετρα του βιοτόπου του,  ατενίζει με υπεροψία κάθε άλλο δέντρο που φυτρώνει σε ελληνικό βουνό.(4)

Δεν αργούμε να διαπιστώσουμε την παρουσία των ρόμπολων μόλις το υψόμετρο ξεπερνάει τα 1.400 μέτρα. Η κυριαρχία των μαυρόπευκων περιορίζεται σταδιακά, ώσπου εξαφανίζεται εντελώς. Είναι μια ωραία διαδρομή, με οδόστρωμα καλοσυντηρημένο, που δεν δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα.

Οχτώμισι χιλιόμετρα μετά την αναχώρησή μας από τους Πάδες, κι ενώ βρισκόμαστε σε υψόμετρο 1700 μέτρων, το χωμάτινο οδόστρωμα νοτίζει. Πολύ γρήγορα ανακαλύπτουμε τον λόγο. Είναι δύο σωλήνες, ένας σιδερένιος κι ένας λαστιχένιος, που ξεπροβάλλουν από το δασωμένο πρανές και διοχετεύουν στο δρόμο πλούσια ροή νερού. Ενός νερού αιθέριοι και παγωμένου, που μας γεμίζει με ευχαρίστηση. Αυτή είναι η «Πηγή Οικονόμου», πολύτιμος σύντροφος στον οδοιπόρο του βουνού. Σκεφτόμαστε πόσο προνομιούχοι είμαστε στην Ελλάδα, να συναντάμε στην ωραία μας φύση, ακόμη και το καλοκαίρι τέτοιας καθαρότητας και αγνότητας νερά.

Δεν είναι όμως μόνο η Πηγή Οικονόμου. Δίπλα της κυλάει κι ένα ρυάκι, ανάμεσα σε πέτρες και πρασινάδες, ελεύθερο και ανεξάρτητο, έξω από τους σωλήνες των ανθρώπων. Είναι η φυσική πηγή με την οποία ο Σμόλικας ξεδιψάει τον οδοιπόρο. Ήδη όμως ο δασικός δρόμος πλησιάζει στο τέλος του. Στα 10 χλμ. μετά τους Πάδες τερματίζει μπροστά σε μια στάνη. Πριν από τη στάνη υπάρχει σήμανση σε κορμό νεαρού ρόμπολου. Μια πινακίδα μάς πληροφορεί για τους χρόνους που απαιτούνται: 1 ώρα ως τη Δρακόλιμνη και 2.15 ως την κορυφή.

Μήπως είναι λίγο αισιόδοξοι οι χρόνοι; παρατηρεί η Άννα

Δεν ξέρω, θα το διαπιστώσουμε στη συνέχεια.

08:40 Ξεκινάμε με κατεύθυνση Δ-ΒΔ από υψόμετρο 1.900 μέτρων

Ξεκινώντας από τόσο μεγάλο υψόμετρο, η πορεία μας θα είναι παιχνιδάκι,  λέω στην Αθηνά.

Φιλικότατο το μονοπάτι,  χωμάτινο και καλοσχηματισμένο. Μετά το αρχικό ανηφοράκι γίνεται ξεκούραστο, πάντα ανάμεσα σε ρόμπολα, μεγάλα και μικρά. Πού και πού, στα ανοίγματα των δέντρων, αποκαλύπτεται η βλοσυρή Πυραμίδα του Σμόλικα. Έτσι για να μας υπενθυμίζει, ότι δεν είναι σ’ όλο της το μήκος, τόσο απλή η διαδρομή.

09:05’: 25 λεπτά μετά την αναχώρησή μας φτάνουμε στον αυχένα «Μουγκουρίδα», σε υψόμετρο 2.050 μέτρων. Είναι ένα κομβικό σημείο της διαδρομής, αφού συναντάει το μονοπάτι, που από τα αριστερά (Ν-ΝΔ) έρχεται από το Καταφύγιο του Σμόλικα (5), ενώ δεξιά (Β) συνεχίζει προς Δρακόλιμνη. Στον απόλυτα εκτεθειμένο αυχένα ο καιρός έχει μεταβληθεί δραματικά: ο ήλιος δεν λάμπει όπως πριν, μπαινοβγαίνει ανάμεσα σε σύννεφα σταχτόγκριζα, βαρειά. Το αεράκι, που μας δρόσιζε ευχάριστα στο προφυλαγμένο δάσος, έχει εξελιχθεί σ’ έναν ψυχρότατο ΒΑ άνεμο, που κατεβαίνει με ψυχρές ριπές απ’ την κορυφή.

Η ανηφορική μας πορεία, ωστόσο, που την δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο ο ενάντιος βοριάς, μας επιφυλάσσει μερικές εικόνες σπάνιας συναρπαστικότητας. Είναι τα πιο μεγαλειώδη, τα πιο εντυπωσιακά ρόμπολα της μέχρι τούδε διαδρομής, σε υψόμετρο που πλησιάζει τα 2.100 μέτρα. Είναι τεράστια δέντρα, με  χιλιόχρονη τουλάχιστον ηλικία. Κάποιων ή περίμετρος του κορμού ξεπερνάει τα 5 μέτρα!.

09:25’ Ρόμπολα και ανηφοράκι τελειώνουν. Ένα νέο τοπίο, τελείως απρόσμενο και αθέατο –ως τώρα- απλώνεται μπροστά μας. Είναι ένα αλπικό λιβαδοτόπι, πολύ μεγάλης έκτασης, γλυκύτατο, ομαλό και επίπεδο σχεδόν. Το έδαφος είναι καλυμμένο με πολύχρωμα αγριολούλουδα και πυκνό φρέσκο χορτάρι. Για πρόβατα δεν θα μπορούσε να υπάρχει ιδανικότερο βοσκοτόπι. Σε επιβεβαίωση της σκέψης μας ακούγονται μακρινά, γλυκόηχα κουδούνια. Σ’ ελάχιστα λεπτά αντικρύζουμε ένα μεγάλο κοπάδι προβάτων με τον βοσκό, που ανηφορίζουν στο υψίπεδο από τα βάθη της ρεματιάς. Το στενό χορταριασμένο και ομαλότατο μονοπάτι μας χαρίζει το πιο ξεκούραστο, το πιο ειδυλλιακό κομμάτι της σημερινής μας διαδρομής. Θα μπορούσαμε έτσι να βαδίζουμε για ώρες.

09:40’ Σε χρόνο ακριβώς μιας ώρας βρισκόμαστε μερικές δεκάδες μέτρα πάνω από την ρυτιδωμένη –εξαιτίας του ανέμου- επιφάνεια της λίμνης. Που, μόλις καταλαγιάζουν οι ριπές του ανέμου, πολύ γρήγορα κι αυτή ηρεμεί.

Είναι πολύ όμορφη η Δρακόλιμνη του Σμόλικα και σαφώς μικρότερη από την αντίστοιχη της Τύμφης (6). Οι όχθες της είναι μερικές δεκάδες εκατοστά υπερυψωμένες και κατάφυτες με πυκνό, υγιέστατο χορτάρι. Καθόμαστε στην μαλακή χλόη, δύο μέτρα απ’ το νερό. Αδύνατον να επιθυμήσουμε γλυκύτερο σημείο χαλάρωσης πριν από την ανάβαση στην μεγάλη κορυφή. Που την ατενίζουμε να ορθώνεται στ’ ανατολικά, ανάμεσα σε απειλητικά σύννεφα σκοτεινή, δυσπρόσιτη, εχθρική.

Όπως τον προηγούμενο μήνα στην Δρακόλιμνη της Τύμφης, έτσι και τώρα εδώ στην Δρακόλιμη του Σμόλικα, οι Αλπικοί Τρίτωνες αφθονούν. Στα ρηχά, διάφανα νερά της ακρολιμνιάς πολλές δεκάδες μένουν ακίνητοι στα μεσόνερα ή μετακινούνται γοργά με τους ελιγμούς του ευλύγιστου κορμιού και της μακρυάς απόληξης της ουράς. Τούτη τη φορά έχουμε την ευχέρεια να πραγματοποιήσουμε μια λεπτομερέστερη και πιο ρεαλιστική φωτογράφισή τους. Η Άννα, μάλιστα, υποστηρίζει, πως τούτοι εδώ έχουν μακρύτερη ουρά από τους αντίστοιχους της Τύμφης.

ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΨΗΛΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΡΥΦΗ

10:10’ Θα μπορούσαμε να καθόμαστε στην όχθη και να ρεμβάζουμε με τις ώρες. Η πυραμίδα, ωστόσο, είναι πάντα απέναντί μας, αληθινή πρόκληση για τις αντοχές μας, σωματικές και ψυχικές. Ατενίζουμε για τελευταία φορά το ανεπαίσθητο ίχνος του μονοπατιού, που σκαρφαλώνει με άγρια κλίση στην πλαγιά. Εγκαταλείπουμε την νιρβάνα της λίμνης και βγαίνουμε στο μονοπάτι. Καθώς αντικρύζουμε σε κάτοψη τη λιμνούλα, διαγράφεται από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία το ιδιόμορφο σχήμα της που θυμίζει καρδιά. Κατηφορίζουμε για λίγο και σ’ ένα 10λεπτο φτάνουμε σε μικρό αυχένα στη βάση της ανηφόρας, σε υψόμετρο 2.130 μέτρων. Εδώ μάς υποδέχεται ένα μοναχικό γέρικο ρόμπολο, ξεραμένο από χρόνια. Με το εμβληματικό του σχήμα είναι το απόλυτο φωτογραφικό μοντέλο, ενώ ο αποφλοιωμένος κορμός του είναι συμπαγής και σκληρότερος από πέτρα.

Ασυναίσθητα στρέφουμε τα μάτια μας στα ύψη της κορυφής. Παρατηρώ το βλέμμα της Αθηνάς, γεμάτο δέος, τρόμο σχεδόν.

Λοιπόν, εκεί πάνω πρέπει να ανεβούμε;

Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά

Δεν είναι όσο φαίνεται τρομερό. Απλά, στο σημείο που βρισκόμαστε, νιώθουμε την πυραμίδα να έρχεται καταπάνω μας

-Άλλωστε, συμπληρώνει η Άννα, μας απομένουν μόνον 500 μέτρα υψομετρικής διαφοράς. Μαζί έχουμε κάνει  πολλές, πολύ πιο πολύωρες αναβάσεις.

10:25’ Βαθιές ανάσες και αρχίζει η ανηφόρα. Κλίση πολύ απότομη, μονοπάτι στενό, ανώμαλο και πετρώδες. Σε πολλά σημεία, εξαιτίας της διάβρωσης του εδάφους, είναι κατάσπαρτο με ύπουλα πετραδάκια. Που είναι βέβαιο, ότι στην κατάβαση θα είναι πολύ πιο ολισθηρά.

11:00 Μετά από 35 λεπτά αδιάκοπης ανάβασης του δυσκολότερου –πιθανότατα- κομματιού της διαδρομής, φτάνουμε στο τελευταίο αλπικό λιβάδι πριν από την κορυφή. Με ήπιες σχετικά κλίσεις, το οροπέδιο αυτό προσφέρεται για μια λιγόλεπτη στάση, σε υψόμετρο 2.400 μέτρων. Στα ανεμόδαρτα τούτα ύψη καταφέρνουν να επιβιώνουν –όπως και στον Όλυμπο- μερικές δεκάδες σκληροτράχηλα ρόμπολα,  τα πιο τολμηρά και ανθεκτικά του βουνού.

Εδώ πάνω, ωστόσο, δεν είμαστε μόνοι. Την ακοή μας τέρπουν γλυκύτατοι ήχοι από πάμπολλα κουδουνάκια. Προέρχονται από ένα μεγάλο κοπάδι γιδοπρόβατων, διασκορπισμένων στις πλαγιές, ήπιες για τα πρόβατα απόκρημνες για τα γίδια. Οι ήχοι που ακούγονται όμως δεν είναι όλοι ειρηνικοί και φιλικοί. Παρεμβάλλονται ανάμεσά τους και άγρα αλυχτίσματα σκυλιών. Είναι οι παραδοσιακοί και αναγκαίοι φύλακες του κοπαδιού. Όπως μάλιστα δεν φαίνεται πουθενά τσομπάνος, η φύλαξη του κοπαδιού αλλά και η συνολική διαχείριση της περιοχής, έχει επαφεθεί αποκλειστικά στα σκυλιά. Είναι αλήθεια, ότι τούτο το συναπάντημα δεν είναι καθόλου επιθυμητό. Και βέβαια, κανένας μας δεν αισθάνεται ιδιαίτερα ευτυχής.

-Και τώρα, τι θα κάνουμε μπαμπά; ρωτάει η Αθηνά. Το κοπάδι και τα σκυλιά έρχονται καταπάνω μας.

-Το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς, θα πάμε καταπάνω τους. Αργά όμως και με απόλυτη ηρεμία, σαν να κάνουμε βόλτα. Αποφεύγουμε τις απότομες κινήσεις, δεν κοιτάζουμε τα σκυλιά στα μάτια και, βέβαια, κρατάμε σφιχτά στα χέρια τα μεταλλικά μας μπατόν.

-Κι αν ορμήσουν;

-Δεν θα ορμήσουν, είμαστε τρεις. Αν ήταν ένας μόνον –και χωρίς ψυχραιμία- κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδρούσαν τα σκυλιά. Γι αυτό –και για πολλούς άλλους λόγους- δεν πρέπει να βγαίνει κανείς μόνος στα βουνά.

Η στιγμή της κρίσης , ωστόσο, πλησιάζει. 200 μέτρα αριστερά μας, στον κύριο όγκο του κοπαδιού, γαβγίζουν τρία τέσσερα σκυλιά. Μπροστά μας, πιο κοντά ακόμη, εκεί όπου περνάει το μονοπάτι, ένας μεγάλος ασπρόμαυρος σκύλος επιτηρεί το μικρότερο τμήμα του κοπαδιού. Τα αρχικά γαυγίσματά του όσο πλησιάζουμε αραιώνουν, γίνονται πιο ήρεμα και λιγότερο δυνατά. Έχω την αίσθηση, ότι και των άλλων σκύλων τα γαυγίσματα έχουν μεταβάλει τα αρχικά επιθετικά τους χαρακτηριστικά. Η μήπως –από υπερβολική αισιοδοξία- κάνω λάθος;

Για λίγο επικρατεί απόλυτη σιωπή. Ούτε εμείς μιλάμε ούτε γαυγίζουν τα σκυλιά. Βαδίζω πρώτος, με βήμα αργό αλλά σταθερό. Η απόσταση μικραίνει, διακρίνω πια τα χαρακτηριστικά του σκύλου καθαρά. Δεν μοιάζει να ανήκει σ’ αυτά τα αντιπαθητικά, κακομούτσουνα σκυλιά, που μπορούν να επιτεθούν ύπουλα και απρόβλεπτα. Αντίθετα οι κινήσεις του είναι ήρεμες και επικεντρώνονται κυρίως στην απομάκρυνση και των τελευταίων γιδοπρόβατων  από την πορεία μας, το μονοπάτι δηλαδή που αποτελεί την μοναδική πρόσβαση ως την κορυφή. Ανασαίνουμε ανακουφισμένοι.

Μετά το επικλινές βοσκοτόπι με το κοπάδι ξεκινάμε το τελευταίο κομμάτι που θα μας βγάλει στην κορυφή. Ανήφορος, πετρώδες και ανώμαλο μονοπάτι, αέρας δυνατός. Οι συνθήκες δεν είναι καθόλου ευνοϊκές.

11:40’ Σε μιάμιση ακριβώς ώρα από την Δρακόλιμνη, έχουμε την ευτυχία να βρισκόμαστε στο κολονάκι της κορυφής του δεύτερου ψηλότερου ελληνικού βουνού. Η υποδοχή του, όμως είναι ελάχιστα φιλική. Ο καιρός, εδώ πάνω, επιστρατεύει εναντίον μας όλες του τις κακίες: έναν παγωμένο βοριά, που κάποιες στιγμές οι ριπές του είναι αφόρητα σφοδρές. Μια συννεφιά βαρειά και απειλητική, που κρύβει πίσω της τον ήλιο και ρίχνει την θερμοκρασία στους 15 βαθμούς. Ανάλογα με την διεύθυνση και την ένταση του ανέμου μάς βρίσκουν αραιές ή και πυκνές σταγόνες βροχής.

Υπάρχει, ωστόσο,  άλλη μια αντιξοότητα, πιο δυσάρεστη ακόμη. Είναι η συνολική καταχνιά που επικρατεί περιμετρικά και μας στερεί κάθε μακρινή θέα από την κορυφή του βουνού. Έτσι, μετά βίας διακρίνουμε προς τα Ν-ΝΔ το περίγραμμα της κορυφογραμμής της Τύμφης, της πιο άγριας και αφιλόξενης κορυφογραμμής αλλά ταυτόχρονα και πιο θεαματικής που υπάρχει στην Ελλάδα. Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη προς τα βόρεια, εκεί όπου σχεδόν υποπτευόμαστε το ίχνος της κορυφής του Γράμμου. Αναγκαστικά, λοιπόν περιορίζουμε τις παρατηρήσεις μας στις κοντινότερες αποστάσεις, που επηρεάζονται πολύ λιγότερο από την ατμοσφαιρική αχλύ.

Δύο τέτοιες θεαματικές και πανύψηλες κορυφές είναι στα δυτικά η Μικρή και Μεγάλη Μόσια, με αντίστοιχα υψόμετρα 2.554 και 2.600 μέτρα. Πίσω από τις δύο κορυφές σ’ ένα αθέατο υψίπεδο, βρίσκεται η Λίμνη της Μόσιας,  η δεύτερη αλπική λίμνη του Σμόλικα. Που θα ‘μασταν ευτυχισμένοι αν επισκεπτόμασταν σε μια επόμενη ορειβατική μας αποστολή.

Προσπαθούμε απεγνωσμένα να προφυλαχτούμε απ’ το βοριά. Αδύνατον,  μας χτυπάει από παντού, είναι τελείως εκτεθειμένη η κορυφή. Μετά βίας αντέχουμε 15 λεπτά. Η επιστροφή, όπως το είχαμε προβλέψει, απαιτεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή. Οι μεγάλες κλίσεις και τα κατάσπαρτα χαλικάκια διαμορφώνουν ένα έδαφος πολύ ολισθηρό. Ευτυχώς, που με τους ισχυρούς ανέμους η απειλή της βροχής έχει οριστικά απομακρυνθεί. Αν τούτο το έδαφος ήταν νοτισμένο, θα απέβαινε ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Τη στιγμή που φτάνουμε στην Δρακόλιμνη, πέντε νεαροί ετοιμάζονται να ξεκινήσουν για την κορυφή. Είναι άτυχοι. Διεισδύοντας ανάμεσα στα σύννεφα τούτη την μεσημεριάτικη ώρα ο ήλιος, δημιουργεί συνθήκες τέλειας κουφόρασης. Που είναι βέβαια, ελάχιστα ευνοϊκές για τον τραχύ ανήφορο των 500 μέτρων ως την κορυφή. Παρακολουθούμε τους νεαρούς να ξεκινάνε με ζωηρό βήμα, να παρακάμπτουν το ρόμπολο στον αυχένα και να παίρνουν την ανηφόρα. Κι ενώ θαυμάζουμε την ταχύτητα και τις αντοχές τους, τους βλέπουμε ξαφνικά να σταματάνε. Όχι για μερικές αναπνοές αλλά για στάση πολλών λεπτών. Που πιο πάνω επαναλαμβάνεται και πάλι. Φαίνεται πως υποτίμησαν οι νεαροί πεζοπόροι την ανηφόρα του βουνού.

Μένουμε πολλή ώρα καθισμένοι στην τόσο φιλόξενη όχθη της Δρακολίμνης. Πιστεύουμε, πως κάθε ελληνική οικογένεια, που της αρέσει το ήπιο βάδισμα και η φύση, θα ‘πρεπε κάποτε να επιχειρήσει να φτάσει ως εδώ.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Καταφύγιο Σμόλικα: τηλ. 26550 24993 & 6946 670565

Χρήσιμος Χάρτης: ΓΡΑΜΜΟΣ-ΣΜΟΛΙΚΑΣ-ΒΟΪΟ-ΒΑΣΙΛΙΤΣΑ, 1:50.000 Anavasi

ΠΑΔΕΣ-ΔΡΑΚΟΛΙΜΝΗ ΣΜΟΛΙΚΑ-ΚΟΡΥΦΗ

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Αφετηρία: Στάνη σε δάσος ρόμπολων 10 χλμ βόρεια των Πάδων (μόνο για 4Χ4)

Υψόμετρο 1.900μ.

Προορισμοί:

Α) ΔΡΑΚΟΛΙΜΝΗ υψόμ: 2.160μ

Υψομ. Διαφορά: 260μ

Χρόνος : =+- 1 ώρα

Β) ΚΟΡΥΦΗ υψόμ: 2631μ

Υψομ διαφορά:  731μ.

Χρόνος: +-2.30 ώρες

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ

Σήμανση μονοπατιού : Άριστη

Έδαφος: Χώμα, πέτρα, χαλικάκι

Κλίσεις: ήπιες, μέτριες, έντονες

Βατότητα:  Ως τη Δρακόλιμνη, πολύ καλή. Από την Δρακόλιμνη ως την κορυφή μέτρια έως δύσκολη.

Βαθμός δυσκολίας: Ως την Δρακόλιμνη : 1

Ως την κορυφή: 2 και σε κάποια σημεία (ιδιαίτερα με βροχή): 3

Αξιοθέατα διαδρομής: Εξαιρετικό δάσος Μαυρόπευκων και Ρόμπολων. Πανέμορφα αλπικά λιβάδια –Ειδυλλιακότατο τοπίο στην Δρακόλιμνη-. Εντυπωσιακή θέα από την κορυφή (αν δεν επικρατεί καταχνιά)

Συμπεράσματα: Κάθε οικογένεια μπορεί εύκολα να φτάσει ως τη Δρακόλιμνη και να ζήσει των συναρπαστική αυτή εμπειρία. Από εκεί και μετά κάθε εξασκημένος πεζοπόρος έχει την δυνατότητα να φτάσει ως την κορυφή.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΜΟΛΙΚΑ

  • ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΟΥΝΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙ, Α’ ΤΟΜΟΣ 2 σελ. 330
  • Χάρτης 1:50.000 «Γράμμος-Σμόλικας-Βόϊο-Βασιλίτσα-, Anavasi
  • Είναι η συντομότερη και ευχερέστερη διαδρομή προς την Δρακόλιμνη, που μπορούν χωρίς προβλήματα να ακολουθήσουν και άτομα χωρίς ιδιαίτερη πεζοπορική εμπειρία.
  • Το Ρόμπολο είναι σπάνιο και απαράμιλλης ωραιότητας δέντρο, που κατά κανόνα απαντά σε υψόμετρα άνω των 1.400 μέτρων. Ρόμπολα χαμηλού ύψους έχουμε συναντήσει στον Όλυμπο, κάτω από την κορυφή της Σκούρτας, στο ακραίο υψόμετρο των 500 περίπου μέτρων. Το ξύλο του είναι συμπαγές και μεγάλης αξίας. Χρησιμοποιείται σε εξειδικευμένες εφαρμογές, μια από τις οποίες είναι η βαρελοποιΐα, όπως έχουμε διαπιστώσει σε τεχνίτη του Μετσόβου.
  • Είναι η εναλλακτική διαδρομή με αφετηρία το Παλιοσέλι. Έχει μεγαλύτερο μήκος και περνάει διαδοχικά από το παλιό ξύλινο καταφύγιο και στη συνέχεια από το καινούργιο, στην ράχη της Μουγκουρίδας συναντάει το μονοπάτι από τους Πάδες και με κοινή πορεία συνεχίζει προς Δρακολίμνη.
  • Ο καλός φίλος και θεσμικός μας συνεργάτης Γιώργος Τάταρης, από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου Τμήμα Γεωγραφίας, είχε την καλοσύνη να μας αποστείλει τις διαστάσεις της λίμνης: περίμετρος 329 μέτρα και εμβαδόν 915 τετ. μέτρα, 6 στρέμματα σχεδόν.

 

 

back-button
next-button
drakolimni-korufi-smolika drakolimni-korufi-smolika_1 drakolimni-korufi-smolika_2 drakolimni-korufi-smolika_3 drakolimni-korufi-smolika_4 drakolimni-korufi-smolika_5 drakolimni-korufi-smolika_6 drakolimni-korufi-smolika_7 drakolimni-korufi-smolika_8 drakolimni-korufi-smolika_9 drakolimni-korufi-smolika_10 drakolimni-korufi-smolika_11 drakolimni-korufi-smolika_12 drakolimni-korufi-smolika_13 drakolimni-korufi-smolika_14 drakolimni-korufi-smolika_15 drakolimni-korufi-smolika_16 drakolimni-korufi-smolika_17 drakolimni-korufi-smolika_18 drakolimni-korufi-smolika_19 drakolimni-korufi-smolika_20
Οι Εκδρομές μας
back-button
next-button
Διάσχιση στο Στρατονικό Όρος
23/02/2025-23/02/2025
Μια χειμωνιάτικη διάσχιση στο γοητευτικό Στρατoνικό Όρος το οποίο, αν και δεν είναι ούτε τόσο ψηλό (η κορυφή στα 850μ) ούτε τόσο γνωστό στην ορειβατική κοινότητα, κρύβει μέσα του άπειρες ομορφιές. ...
Το Δελφικό Τοπίο και το Στοιχειό της Χάρμαινας
01/03/2025-03/03/2025
Ο Δίας άφησε δύο αετούς, έναν προς την Ανατολή και έναν προς τη Δύση κι αυτοί συναντήθηκαν στους Δελφούς, κάνοντάς τους το κέντρο του κόσμου. Στο μνημείο αυτό της παγκόσμιας κληρονομιάς θα βρεθούμε...
Παλάτι Αιγών & Ελατοχώρι
16/03/2025-16/03/2025
Όταν η φύση “ντύνεται” στα καλύτερά της, στον κάμπο της Ημαθίας οι ανθισμένες ροδακινιές μεθούν τις αισθήσεις μας με τα χρώματα και τ’ αρώματά τους. Και λίγο πιο πάνω το «Βασίλειον» των Αιγών, τ...
Μπέλλες & Λίμνη Δοϊράνη
30/03/2025-30/03/2025
Μια εκδρομή στις κρυμμένες ομορφιές, αλλά και στην γεμάτη ιστορία, περιοχή των συνόρων. Ο εντυπωσιακός καταρράκτης των Μουριών, ύψους 18 μέτρων, είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό, σε ένα κατάφυτο δασ...
Ρέμα Αγίας Κόρης Ολύμπου & Παναγία Κονταριώτισσα
13/04/2025-13/04/2025
Μια ανοιξιάτικη υπέροχη κυκλική διαδρομή στους πρόποδες του Ολύμπου, μέσα σε πυκνό δάσος με καταρράκτες και βάθρες, στο ρέμα της Αγίας Κόρης, κι ένα βυζαντινό μνημείο, το αρχαιότερο της Πιερίας,  η...
Πάσχα στη Νάξο
17/04/2025-21/04/2025
«Αν ο παράδεισος ήταν στη γη, τότε θα ήταν εδώ» όπως χαρακτήρισε το νησί ο Νίκος Καζαντζάκης στο βιβλίο του Αναφορά στον Γκρέκο.   Όλος ο κόσμος σ’ ένα νησί... Η Νάξος η πανέμορφη, με το...
Σαλπάρουμε για ένα ονειρικό ταξίδι στις Σποράδες με τον «IOLKO»
14/06/2025-21/06/2025
Το καλοκαίρι θέλει ανεμελιά, χαλάρωση, ελευθερία, βουτιές σε ερημικές παραλίες, αεράκι και αλμύρα, ξάπλες κάτω από τον έναστρο ουρανό, και καλή παρέα.   Για όλους εμάς που λατρεύουμε τη ...
Από την κοσμοπολίτικη Σαντορίνη στη γαλήνια Ανάφη
23/06/2025-30/06/2025
Τι να πρωτοπεί κάποιος για έναν τόπο που δίκαια θεωρείται από τα συναρπαστικότερα και πιο πολυφωτογραφημένα τοπία της υδρογείου;  Έναν τόπο που η κάθε στιγμή είναι πολύτιμη για την όραση και τον νο...
Αστυπάλαια, η πεταλούδα του Αιγαίου
08/07/2025-15/07/2025
Η πεταλούδα του Αιγαίου, η Αστυπάλαια, ένα από τα πιο όμορφα νησιά των Δωδεκανήσων, θα μας ενθουσιάσει με την εντυπωσιακή Χώρα της, τις μαγικές παραλίες, αλλά και τον ιδιαίτερο γαστρονομικό πλούτο ...
Ρόδος & Καστελλόριζο
12/09/2025-19/09/2025
Ένα ταξίδι μοναδικό στο ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας.   Στη Ρόδο, το νησί των ιπποτών, θα βρεθούμε και θα ταξιδέψουμε σε άλλες εποχές όταν, περνώντας τη μεσαιωνική πύλη της Παλιάς Πόλη...
Close Καλάθι Αγορών
Close
Close
Categories
Newsletter

Newsletter

Κάνε εγγραφή για να λαμβάνεις τα προγράμματα των εκδρομών μας και δωρεάν τα άρθρα μας για νέους προορισμούς.

Please wait...

Σας ευχαριστούμε για την εγγραφή!