Δεν το διάλεξα βέβαια, αλλά κατέληξα εκεί μαζί με δύο συντρόφους μου, γλιστρώντας για 4 μέτρα στη ρίζα ενός τεράστιου σταλαγμίτη. Μισοχωμένος ανάσκελα, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι έσωσα τη φωτογραφική μου μηχανή, κρατώντας την ψηλά και με τα δύο μου χέρια. Όταν οι άλλοι σταμάτησαν τα επιφωνήματα αηδίας, μου έδωσαν ένα χέρι να σηκωθώ. “Κάπως έτσι γυρνάνε όσοι επισκέπτονται την κόλαση” ήταν το σχόλιο ενός από τους συντρόφους μου, που παρακολουθούσε τη σκηνή…

)