Πολύπαθη, πολυτάραχη, καχύποπτη, εκρηκτική, ζηλότυπη και παθιασμένη, σκληροτράχηλη, ερωτική, γητεύτρα…Για τούτη τη γη τα επίθετα που της ταιριάζουν είναι αμέτρητα. Θα μπορούσαν να είναι άλλα τόσα και πάλι λίγα θα ήταν. Μιλάμε, βέβαια, για το νοτιότερο άκρο της Πελοποννήσου και της ηπειρωτικής Ελλάδας, την Μάνη.Τόπος φορτωμένος με βαριά και μακραίωνη ιστορία, με έδαφος κακοτράχαλο και σκληρό, με πολεμόπυργους, βυζαντινές εκκλησίες και πέτρινα χωριά. Με ανθρώπους τραχείς και σκληροτράχηλους σαν τον τόπο τους πολέμαρχους, καπεταναίους, πειρατές και, προπάντων, ανυπότακτους στον κατακτητή. Που είχαν πάντα την προσωπική αξιοπρέπεια και τιμή ως τα ύψιστα αγαθά.
—
Το pdf αρχείο του άρθρου αυτού έχει σκαναριστεί σε υψηλή ανάλυση, αυτούσιο, από την έντυπη έκδοση του τεύχους.

)