Το 1997 το Υπουργείο Πολιτισμού και το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων συστήνουν από κοινού την Ανώνυμη Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας (ΕΑΧΑ Α.Ε.), προκειμένου, με μια σειρά έργων και παρεμβάσεων, να αποκτήσει πάλι η Αθήνα την επιτυχή, πάλαι ποτέ, προσωνυμία της “κλεινόν άστυ” ή όπως θαυμάσια το έχει πει ο Πρόεδρος της εν λόγω Εταιρείας, Γιάννης Καλαντίδης, προκειμένου τα “πολιτιστικά κοιτάσματα” της Αθήνας, που ως ζωντανός ιστορικός ιστός, συνθέτουν μια “θαυμάσια πραγματικότητα” να γίνουν μέρος της καθημερινής μας ζωής, του πολιτισμού του “άστεως”. Τα έργα αυτά, τα οποία θα πρέπει να έχουν υλοποιηθεί έως το 2007, στοχεύουν “να αναδείξουν τον παραδοσιακό χαρακτήρα του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας, την κλίμακα και την τυπολογία του, να εντάξουν τους αρχαιολογικούς χώρους της Αθήνας στη σύγχρονη καθημερινή ζωή της πόλης, αλλά και να προβάλουν το σύγχρονο πολεοδομικό και αστικό ιστό της πόλης επαναπροσδιορίζοντας για την Αθήνα την έννοια του αστικού πολιτισμού”

)