Υπάρχουν τόποι προικισμένοι από τη φύση τους ν’ αναδειχθούν για ν’ αποτυπώσουν με μεγαλοσύνη τις γλυφές της Ιστορίας. Τίποτα δε θα μπορούσε να δικαιολογήσει, όμως, στη μικρή και άγονη Δήλο, τη γυμνή από φυσικές ομορφιές, τη θεϊκή χάρη που την αγκάλιασε αιώνες πριν και την έχρισε κέντρο του κόσμου, ιερό και πάνσεπτο στολίδι των Κυκλάδων, αποθέτη των επιθυμιών ανθρώπων από διαφορετικούς τόπους, με διαφορετικές συνήθειες και διαφορετικές προσδοκίες.
Στο κέντρο σχεδόν των Κυκλάδων, στην καρδιά ενός νοητού κύκλου που ορίζουν τα μεγαλύτερα Κυκλαδονήσια, στέριωσε σύμφωνα με το μύθο το ιερό νησί των αρχαίων Ελλήνων· τίποτ’ άλλο παρά ένα μικρό ξερονήσι με απόκρημνες ακτές και ελάχιστη βλάστηση.

)