Τα Πιέρια δεν είναι άγνωστο βουνό. Το αντίθετο μάλιστα. Κάθε ταξιδιώτης που διασχίζει την Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης-Κατερίνης, τα συναντάει αναγκαστικά μπροστά του, στη σκιά σχεδόν του φημισμένου αδελφού τους, του Ολύμπου.
Αυτή όμως η γειτνίασή τους με μια διασημότητα -Ελληνική και παγκόσμια,-είναι ίσως ο κυριότερος λόγος που τα Πιέρια, ως ορειβατικός προορισμός, παραμένουν κάπως στην αφάνεια. Άλλωστε πολύ διαφορετική αίγλη έχει η κατάκτηση του δύστροπου -και κάποιες φορές πολύ επικίνδυνου -Μύτικα, στα 2.917μ. από την απλή ανάβαση στο ήπιο Φλάμπουρο, στα 2.194μ.
Το ενδιαφέρον όμως που έχει ένα βουνό δεν είναι -ούτε πρέπει να είναι- μονοδιάστατα ορειβατικό. Η αξία ενός βουνού δεν εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από το υψόμετρο της κορυφής του ή από τον βαθμό δυσκολίας κατάκτησής της. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι -πιθανόν σημαντικότεροι- που μπορούν να καθιερώσουν έναν ορεινό όγκο, ως προορισμό κορυφαίου φυσικού κάλλους και μέγιστου περιηγητικού ενδιαφέροντος, Δηλώνουμε λοιπόν απερίφραστα, πως τα Πιέρια ανήκουν σ’ εκείνους τους ορεινούς προορισμούς, που είναι αδύνατον να λησμονήσει κανείς, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ακολουθήστε λοιπόν, αγαπητοί φίλοι, τα βήματά μας σ’ αυτό το συναρπαστικό οδοιπορικό στα Ανατολικά Πιέρια -αρχικά- που αποτέλεσαν και για μας μια αληθινή αποκάλυψη.

)